🦁 Παράδοση

Η πικραλίδα χρησιμοποιείται παραδοσιακά εδώ και αιώνες.
Ήδη από την αρχαιότητα περιγράφεται και αξιοποιείται από φυσιοδίφες όπως ο Έλληνας Θεόφραστος.
Αργότερα εμφανίζεται στη γνώση των Αράβων ιατρών, στην Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική και στις παραδόσεις των ιθαγενών λαών της Βόρειας Αμερικής –
πάντα ως φαρμακευτικό φυτό για θέματα ήπατος, πέψης και φλεγμονών.

Πικραλίδα (Taraxacum officinale)

Η πικραλίδα δρα ανοίγοντας και οργανώνοντας τις διεργασίες του οργανισμού🌿

Τομείς εφαρμογής

• Ενίσχυση του ήπατος και της χολής, προάγει τη ροή της χολής και των μεταβολικών προϊόντων

• Υποστηρίζει τα νεφρά και τη λειτουργία αποβολής

• Ιδανική για ανοιξιάτικες αποτοξινωτικές αγωγές

• Υποστήριξη της πέψης

• Δερματικές ατέλειες («εσωτερικός καθαρισμός»)

• Βοηθά το σώμα να αποβάλλει βάρη χωρίς να το υπερφορτώνει

Συστατικά της πικραλίδας – Taraxacum officinale

• Πικρές ουσίες (Ταραξακίνη, Ταραξακερίνη)

• Τριτερπένια

• Φλαβονοειδή

• Ινουλίνη

• Βλεννώδεις ουσίες

• Κάλιο

• Καροτενοειδή

• Βιταμίνη Κ

Σύσταση χρήσης: Βάμμα πικραλίδας

• 2–3 φορές ημερησίως 10–20 σταγόνες, πριν ή κατά τη διάρκεια των γευμάτων

• Για 3–6 εβδομάδες, στη συνέχεια συνιστάται παύση μερικών εβδομάδων

📌Παρακαλώ λάβετε υπόψη

• Επειδή η πικραλίδα διεγείρει τη χοληδόχο κύστη, σε περιπτώσεις χολολίθων ή στάσης της χολής μπορεί να προκαλέσει σπασμούς και πόνο.
  Άτομα με γνωστά προβλήματα της χολής θα πρέπει να συμβουλευτούν ειδικό πριν τη χρήση.

• Σε αλλεργία στα Σύνθετα (Asteraceae) (π.χ. χαμομήλι, καλέντουλα, άρνικα), ενδέχεται σπάνια να εμφανιστούν αντιδράσεις όπως δερματικό εξάνθημα, κνησμός ή αναπνευστικές δυσκολίες.

Γιατί ονομάζεται πικραλίδα;

Ονομάζεται πικραλίδα επειδή τα φύλλα της μοιάζουν με δόντια λιονταριού –
και πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτό:
αυτό το φυτό έχει δύναμη και «δάγκωμα».

Η θεά Εκάτη λέγεται πως έτρεφε τον Θησέα με πικραλίδα για 30 ημέρες,
ώστε να αποκτήσει δύναμη και αντοχή για να νικήσει τον Μινώταυρο.
Στα μεσαιωνικά μοναστήρια αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά πικρά βότανα.

Η πικραλίδα (Taraxacum officinale) εκτιμήθηκε για αιώνες στη λαϊκή και φυτοθεραπευτική ιατρική –
όχι ως ζιζάνιο, αλλά ως «άγριο θεραπευτικό φυτό» με ευρεία χρήση και βαθιά πολιτισμική σημασία.